تاریخچه مسافرت رفتن انسان

 تاریخچه سفر به چه زمانی بازمیگردد؟

 گرچه اغلب ما احساس می کنیم مردم فقط در چند دهه گذشته به سفر و گشت و گذار میرفتند، اما حقیقت این است که تاریخچه سفر انسان برای تفریح به قرن ها پیش بازمیگردد.

رومیان قدیمی برای استراحت در ویلاهای مدیترانه ای خود دل به جاده ها میزدند. در همان زمان مردم آسیای شرقی برای تجربه های فرهنگی به نقاط مختلف میرفتند و بسیاری از آنها سفرنامه هایشان را مکتوب میکردند.

سفر و شناخت مردم و فرهنگهای جدید از همان روزهای قدیم وسوسه انگیز بود و بسیاری در رویای کشف ناشناخته های این کره خاکی به سر میبردند.

تاریخچه سفر

برای تاریخ شناسان و برخی مردم عادی همیشه این کنجکاوی وجود داشته است که چرا مردم سفر رفتن را شروع کردند؟ برای انسانهای گذشته مسافرت چه مفهومی داشته است؟ فراغت؟ یا استراحت و تفریح؟ یا شاید آنها هم مثل بسیاری از مردم امروز میخواستند فرهنگ های جدید را یاد بگیرند و از این طریق خودشان را پیدا کنند؟

به گفته زبان شناسان، کلمه “سفر” اولین بار در قرن 14 مورد استفاده قرار گرفت. با این حال مردم بسیار زودتر از این زمان سفر رفتن را آغاز کردند.اگر قرار است به تاریخچه گردشگری و دلایل مسافرت مردمِ پیشین نگاه کنیم، باید تفاوت بین مسافرت و کاوش را هم در نظر بگیریم.بیشتر اوقات وقتی به سفر در گذشته فکر میکنیم، افرادی مانند مارکوپولو یا کریستوف کلمب به ذهنمان خطور می کند. با این حال آنها معنای مدرن مسافر را الغا نمیکنند. طبق مفاهیم و تعاریف امروزی کار اصلی آنها کاوشگری و تحقیق بود.

رومی ها و جاده هایشان

احتمالا تعجب نخواهید کرد اگر بفهمید اولین کسانی که فقط برای لذت بردن سفر را آغاز کردند، رومی های قدیم بودند.

رومی های ثروتمند اغلب به ویلاهای تابستانی خود می رفتند و این موضوع صرفاً برای اوقات فراغت بود. البته که این شیوه گردشگری فقط از آنها برمی آمد زیرا آنها بودند که موضوعی حیاتی برای سفر را اختراع کردند : ” جاده ها “!

شبکه های توسعه یافته جاده ها اولین دلیلی بود که رومی ها میتوانستند با خیال راحت و به سرعت سفر کنند.

با این حال، دلیل دیگری هم وجود داشت که مردم این دیار را مشتاق به سفر رفتن میکرد : “علاقه به یادگیری”!

رومی ها معتقد بودند که مسافرت و مشاهده هنر، معماری و گوش دادن به زبانهای دیگر، راهی عالی برای یادگیری فرهنگ های اقوام مختلف است.

بدین ترتیب به نظر میرسد که رومی ها اولین گردشگران فرهنگی دنیا بوده اند.

سفر در قرون وسطی

ممکن است تعجب کنید اما مردم در قرون وسطی بیشتر از همیشه مشغول سفر بودند و این سفرها هم معمولا به دلایل مذهبی و زیارتی انجام میشد.دین مرکز زندگی در قرون وسطی بود. و تنها مکانهایی که این جهان را با مقدساتی که مردم می پرستیدند متصل می کرد، یادگارهای قدیسین بود. زائران اغلب محبوب ترین مقصد برای زائرانِ آن دوران، کلیسای جامع “سانتیاگو ده کامپوستلا” بود که در شمال غربی اسپانیا قرار داشت. مسافران برای رسیدن به این مکان هزاران کیلومتر مسافت را طی می کردند برای بازدید از برخی اماکن مقدس به بخشهای مختلفی از کشورشان یا حتی اروپا سفر میکردند.برای اینکه چنین مسافرتی راحت تر شود و گردشگریِ تازه توسعه یافته هم به درآمدی برسد، بسیاری از مهمانسراها در میانه مسیر این کلیسا افتتاح شدند. زائران غالباً در مسیر خود از شهرها و کلیساهای مختلف دیدن می کردند و علاوه بر زیارت به گشت و گذار می پرداختند.

 در این زمان افراد ثروتمند در کاروانها یا با استفاده از راههای دریایی سفر میکردند. آنچه سفر را در قرون وسطی تغییر داد این بود که مسافرت فقط به ثروتمندان اختصاص نداشت. طبقات پایین تر هم به جمعیت مسافران اضافه شدند. این افراد معمولآ با پای پیاده مسیرشان را طی میکردند و در كنار جاده ها یا اقامتگاههای ارزان می خوابیدند.

هنوز هم می توانید بسیاری از مسیرهای قدیمی زائران را در اروپا پیدا کنید. وقتی در مناطق قدیمی شهرها (به ویژه در بلژیک و هلند) هستید، به دنبال اشکال گوش ماهی در خیابانها و جاده ها باشید. آنها شما را به کلیساهای محلی Saint-Jacob’s هدایت خواهند کرد.

کلیساهایی که به این فرد مقدس اختصاص داده شده بود، پیوندی عبادی برای زائران بود و از طرف دیگر در سفرهای طولانی نقش توقفگاه کوتاه را بازی میکرد.

تورهای بزرگ مسافرتی در قرن هفدهم

در طی قرون بعدی افرادِ فقیر همچنان به دلایل مذهبی به سفر رفتن خود ادامه می دادند. با این حال یک روش جدید سفر در میان ثروتمندان اروپا پدید آمد.

تورهای بزرگ در ابتدای قرن هفدهم در میان طبقه اشراف متداول شد. عمومآ جوانانِ این خانواده ها به عنوان بخشی از روند تحصیلات خود به سفری طولانی می رفتند و از شهرهای مشهور اروپا بازدید می کردند. شهرهایی مانند لندن، پاریس، رم و ونیز که هنر، تاریخ و معماری قابل توجهی داشتند.

بعداً این تورهای بزرگ با جزئیات بیشتری همراه شدند. غالباً دانشجویان جوان یک فرد راهنما را همراه خود داشتند. و برای اینکه بتوانند راحت تر کارهایشان را انجام دهند، خدمتکارانشان را هم با خود به این سفرها میبردند!

یکی از این مسافران جوان و اشراف زاده، “پتر کبیر روسیه” بود. وی به اروپای غربی سفر کرد و زمان قابل توجهی را در هلند گذراند.

معماری آمستردام و سایر شهرهای هلند به طور قطع الهام بخش شهر جدیدی که او ساخت(سن پترزبورگ) بوده است.

راه آهن و آغاز سفرهای مدرن در قرن نوزده

قبل از اختراع راه آهن مردم بیشتر با پای پیاده (سفرهای ارزان) یا راههای دریایی (سفرهای درجه یک) سفر می کردند. با این حال هنگامی که در دهه 1840، شبکه گسترده ای از راه آهن ساخته شد مردم مسافرت را به قصد تفریح آغاز کردند.اواسط قرن نوزدهم به عنوان زمان حقیقی گردشگری مدرن شناخته میشود. در این زمان طبقه متوسط بیشتر از گذشته رشد کرد و راهی برای گردشگری آسان این طبقه به اروپا پیدا شد.

تعجب آور نیست که اولین آژانس مسافرتی توسط توماس کوک در انگلیس و در آن زمان تاسیس شد. او برای سازماندهی اولین تورها و سفرهای گروهیِ خود، از قطارهای توسعه یافته همراه با مجموعه ای از هتل ها استفاده می کرد 

گردشگری در قرن بیستم

از زمان رومیان تا به امروز همه چیز به سرعت در حال حرکت است. با توسعه حمل و نقل، طبقه های مختلفی از مردم به سفر دسترسی پیدا کردند.

در گذشته کشتی های هلندی برای حرکت از آمستردام و رسیدن به اندونزی حدود یک سال زمان نیاز داشتند. امروز مسافران برای همان سفر، کمتر از یک روز در هواپیما می مانند.

بعد از جنگ جهانی دوم و با افزایش سفرهای هوایی، مردم بیشتر از گذشته راهی شهرها و کشورهای مختلف شدند.

امروز با اینترنت و اپلیکیشنهای متنوعی که در تلفن های هوشمند خود داریم، حرکت و پیمایش در کشورهای جدید آسانتر از گذشته شده است.

مفهوم گردشگری انبوه در دهه 1960 تعریف و در هزاره جدید، دنیا با گردشگران بیش از اندازه مواجه شد.

در روزهای پیش از کرونا میتوانستیم در کمتر از دو روز در هر جای دنیا باشیم. گرچه این امتیاز بزرگ زمان ماست، اما مسئولیت ما را از برخی وظایف سلب نمیکند.

با این حال شاید نکته اصلی این باشد که دوباره از تاریخ درس بگیریم و آنچه رومیان قدیمی به خوبی انجام داده اند را عملی کنیم. یعنی برای یادگیری و کاوش در تاریخ سفر کنیم و جستجوگران فرهنگ و هنر باشیم

.